Autor: ninaturek

Wprowadzenie: Już Freud zauważył, że sposób w jaki pacjent przeciwstawia się terapeucie, zapewnia cenną informację na temat życia wewnętrznego pacjenta. Pacjenci przejawiają opór wobec terapii na różne sposoby: – spóźniają się – zachowują pewne sprawy w tajemnicy – zapominają o opłacie – zapominają o sesji – milczą – ograniczają swoje wypowiedzi – unikają ciągłości w omawianym temacie między jedną sesją a drugą Należy wtedy zainteresować pacjenta ich nieświadomym działaniem, wzbudzić ciekawość wobec tego jak rozgrywają opór w terapii. Pacjent powinien zrozumieć konflikt, który ukryty jest w jego oporowym działaniu. Pod nim mogą kryć się nieświadome życzenia, konflikty, fantazje, pragnienia. Aby dotrzeć do istoty oporu należy zachęcać pacjenta do swobodnych skojarzeń na temat ich oporu. Często kiedy pacjent np. spóźnia się, milczy, jego działanie może być związane z przeniesioniowym postrzeganiem terapeuty np. jako krytycznego, zawstydzającego, zawistnego, pogardliwego. Acting out/ acting in: ACTING OUT – Pacjent rozgrywa w działaniu to co wyparł i zapomniał. Nie odtwarza tego w postaci wspomnienia, lecz działania. Pacjent może rozgrywać swoje uczucia przeniesieniowe do terapeuty, co jest działaniem destrukcyjnym, ponieważ takie działanie zaprzecza werbalizacji i rozumieniu nieświadomych uczuć. ACTING IN – działanie niewerbalne obejmujące gesty i mimikę: – przypadkowe kontakty seksualne – nadużywanie używek – aktywność seksualna bez zabezpieczenia – ryzykowne działania np. jazda samochodem po alkoholu – okaleczanie się Jeżeli te działania zagrażają życiu pacjenta należy powiedzieć, że terapia jest nie możliwa jeśli pacjent nadal...